Czy nowe taryfy wpłyną na wysokość rachunków za prąd?

Ceny energii elektrycznej od stycznia 2023 roku

Ogłoszone 17 grudnia 2022 roku przez Prezesa Urzędu Regulacji Energii Elektrycznej taryfy G na sprzedaż energii elektrycznej na 2023 rok nie będą miały wpływu na wysokość rachunków większości gospodarstw domowych. Wprowadzone przez rząd zamrożenie cen prądu[1] w ramach limitów zużycia dla odbiorców indywidualnych zapewnia utrzymanie cen energii elektrycznej netto, tj. bez uwzględnienia podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług (VAT) na poziomie z 2022 roku. Limity różnią się w zależności od rodzaju i gospodarstwa domowego, liczby i sytuacji życiowej zamieszkujących je osób:

• 2000 kWh rocznie (tj. 2 MWh) – dla większości gospodarstw domowych (tzn. wszystkich, którym nie przysługuje zwiększony limit zużycia energii – jak poniżej)
• 2600 kWh rocznie (tj. 2,6 MWh) – dla gospodarstwa domowego zamieszkiwanego przez osobę z niepełnosprawnością
• 3000 kWh rocznie (tj. 3 MWh) – dla gospodarstwa domowego z Kartą Dużej Rodziny i dla rolników

Jednocześnie z inicjatywy rządu wprowadzony został ustawowo[2] mechanizm ceny maksymalnej za energię elektryczną do rozliczeń z odbiorcami uprawnionymi przez sprzedawców energii.

Dzięki temu, wzrost cen energii elektrycznej w taryfie G w przypadku gospodarstw domowych, które w 2023 roku przekroczą przysługujące im ww. limity, nie będzie dotkliwy. Maksymalna cena dla odbiorców indywidualnych wyniesie 693 zł za 1000 kWh (tj. za 1 MWh zużytej energii – każdej po przekroczeniu progu limitu).
Warto zauważyć, że ceny energii dla odbiorców indywidualnych na rok 2023 zostały określone na poziomie znacznie poniżej rynkowych cen energii, których średnia w kontaktach terminowych na 2023 r. na Towarowej Giełdzie Energii wynosi ponad 1000 zł za 1000 kWh (1 MWh).

Wprowadzone przez rząd regulacje zamrażające ceny prądu na poziomie z 2022 roku zabezpieczają odbiorców w gospodarstwach domowych także przed wzrostem opłat za usługi dystrybucji energii elektrycznej, ponieważ stawki opłat za dystrybucję prądu stosowane w rozliczeniach w roku 2023 nie mogą być wyższe od stawek obowiązujących w roku 2022, do limitów zużycia wskazanych powyżej. Po ich przekroczeniu gospodarstwo domowe za każdą kolejną zużytą kWh ma być rozliczane według cen obowiązujących w taryfie dystrybucyjnej danego operatora obowiązującej w 2023 roku.

CZYTAJ TAKŻE:
Produkcja energii elektrycznej w Polsce

Decyzja Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki dotycząca sprzedaży energii elektrycznej w taryfie G dla gospodarstw domowych na rok 2023 nie będzie miała istotnego wpływu na cenę netto energii elektrycznej dla większości gospodarstw domowych w Polsce. Zgodnie z decyzją rządu o zamrożeniu cen prądu dla odbiorców w gospodarstwach domowych, ceny netto sprzedawanej energii w przyszłym roku zostaną utrzymane na poziomie z 2022 roku – do wysokości limitów zużycia wyznaczonych w ustawie. W przyjętych limitach mieści się zużycie energii zdecydowanej większości gospodarstw domowych w Polsce. Odbiorcy indywidualni, którzy zużyją jednak więcej energii niż wskazane w limicie, po jego przekroczeniu zapłacą 693 złote netto za 1000 kWh za zakup energii oraz stawkę dystrybucyjną ustaloną przez Prezesa URE na 2023 r. Przyjęte przez rząd rozwiązania zachęcają do oszczędzania, aby nie tylko zmieścić się w limitach i płacić mniej, lecz także, aby zmniejszać zużycie prądu, za co przewidziano premię w postaci obniżonych rachunków w 2024 r. – skomentował Wojciech Dąbrowski, prezes zarządu PGE Polskiej Grupy Energetycznej

• Wszystkie ceny i stawki opłat zatwierdzane i podawane przez Regulatora są cenami i stawkami netto. Stawka podatku VAT nie wpływa zatem na poziom taryfy zatwierdzanej przez Prezesa URE.
• Więcej informacji oraz wyjaśnienia dotyczące zagadnień związanych z wprowadzonymi w 2022 roku rozwiązaniami mającymi na celu ochronę odbiorców energii elektrycznej przed wzrostem cen w 2023 roku, znajdują się na stronie Ministerstwa Klimatu i Środowiska.
• W Polsce mamy 15,5 mln odbiorców w gospodarstwach domowych. Według danych pochodzących z zatwierdzanych przez regulatora taryf, średnie zużycie w grupie G w 2021 roku wynosiło 2 tys. kWh.
• Grupa G11 (czyli ze stałą ceną energii w cyklu dobowym) stanowi 87 proc. odbiorców z grup G (ok 13,5 mln). Statystycznie średnie roczne zużycie energii elektrycznej w grupie G11 wynosi 1,8 tys. kWh.
• Średnie roczne zużycie w grupie G12 wynosi 3,2 tys. kWh.
• Sprzedawców energii, którym taryf nie zatwierdza Prezes URE, także obowiązuje zamrożenie cen dla odbiorców na 2023 rok. Te przedsiębiorstwa w rozliczeniach z odbiorcami uprawnionymi (poza grupą odbiorców, którzy podpisali umowy z gwarancją ceny) zgodnie z ustawą o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców są zobowiązane stosować – do określonych limitów zużycia – średnie ceny energii elektrycznej wynikające z taryf zatwierdzonych na 2022 rok przez Prezesa URE.
• Za stosowanie w rozliczeniach z odbiorcami uprawnionymi zamrożonych i maksymalnych cen energii w 2023 roku przedsiębiorstwom energetycznym będą przysługiwały rekompensaty (różnica między ceną/stawką z taryfy a ceną wskazaną w rozliczeniu z odbiorcą uprawnionym).

Taryfy rosą wraz z rosnącymi kosztami funkcjonowania sieci energetycznych

Ogłoszone przez Prezesa URE podwyżki taryf na dystrybucję energii elektrycznej na 2023 rok wynikają z rosnących kosztów utrzymania, remontów oraz inwestycji w linie dystrybucyjne. Zaakceptowany przez regulatora rynku energii wzrost taryf dystrybucyjnych umożliwi – mimo trwającego kryzysu energetycznego – realizację kolejnych, niezbędnych inwestycji w rozwój i utrzymanie sieci dystrybucyjnych, w tym w wymianę, modernizację, a także budowę infrastruktury pozwalającej na zapewnienie stabilnych dostaw energii elektrycznej do odbiorców. Dzięki nim możliwe będzie m.in. przyłączanie do sieci elektroenergetycznej kolejnych przydomowych instalacji fotowoltaicznych i innych odnawialnych źródeł energii, rozwijanych zarówno dzięki działalności prosumentów, jak i przedsiębiorstw energetycznych.

Bezpieczeństwo energetyczne wymaga inwestycji

Wdrażanie transformacji sektora energetycznego w Polsce wymaga setek miliardów złotych inwestycji. Jest to proces niezbędny do utrzymania bezpieczeństwa i suwerenności energetycznej oraz realizacji unijnych celów klimatycznych, a także – do powstrzymania obserwowanego wzrostu cen energii. Znaczenie oraz sposób realizacji procesu transformacji energetycznej wzrosło w warunkach trwającego kryzysu energetycznego wywołanego przez agresywną politykę Rosji. Zgodnie z szacunkami przygotowanymi dla PKEE przez firmę konsultingową EY – cztery największe polskie grupy energetyczne, tj. PGE, Enea, Tauron i Energa, będą musiały wydać w tej dekadzie na transformację energetyczną nawet 135 mld złotych. Transformacja energetyczna to wielkie wyzwanie, którego koszt wykracza kilkukrotnie poza własne możliwości inwestycyjne przedsiębiorstw, dlatego tak ważne jest pozyskanie wsparcia finansowego zarówno ze źródeł krajowych, jak i ze środków Unii Europejskiej.

[1] Ustawa z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej. (Dz.U. 2022, poz. 2127).

[2] Ustawa z dnia 27 października 2022 r. o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 roku (Dz.U. 2022, poz. 2243).

RE na podstawie materiałów PKEE i URE